نقد و بررسی NFS:Shift

نقد و بررسی NFS:Shift

سری بازی Need For Speed کار خود را از سال 1997 و در شهر ونکوور کانادا شروع کرد. از سال 1997 تا به حال، حدود 13 بازی از این سری وارد بازار شده است و همانطور که مطلع هستید، این سری پرطرفدار فراز و نشیب های بسیاری داشته است. از موفقیت های بی نظیر Hot Pursuit و Most Wanted گرفته تا افتضاحی مانند UnderCover که بسیاری از طرفداران را عصبانی کرد. پس از عرضه این بازی ضعیف، شرکت بزرگ EA کل ساخت نسخه بعد را به Sightly Mad Studios در لندن واگذار کرد تا آن ها هم یک سری جدید و بدور از هیاهوی خیابان ها و پلیس تحویل بازار بدهند. تقریبا چند ماه بیشتر از عرضه UnderCover نگذشته بود که EA رسما بازی Shift را معرفی کرد و گفت که با این بازی، NFS به یک سری جدید منتقل خواهد شد. همانطور که در نسل قبل با UnderGround این بازی به یک سبک جدید و جالب تبدیل شد. پس از گذشت یک سال و نیم کار برروی این بازی، در نهایت انتظار به پایان رسید و همه می توانند این بازی را تجریه کنند. اما یک سوال اساسی در این بین بدون پاسخ می ماند: آیا Shift هنوز هم یک NFS است؟ در ادامه به این سوال پاسخ داده خواهد شد.

سری بازی Need For Speed کار خود را از سال 1997 و در شهر ونکوور کانادا شروع کرد. از سال 1997 تا به حال، حدود 13 بازی از این سری وارد بازار شده است و همانطور که مطلع هستید، این سری پرطرفدار فراز و نشیب های بسیاری داشته است. از موفقیت های بی نظیر Hot Pursuit و Most Wanted گرفته تا افتضاحی مانند UnderCover که بسیاری از طرفداران را عصبانی کرد. پس از عرضه این بازی ضعیف، شرکت بزرگ EA کل ساخت نسخه بعد را به Sightly Mad Studios در لندن واگذار کرد تا آن ها هم یک سری جدید و بدور از هیاهوی خیابان ها و پلیس تحویل بازار بدهند. تقریبا چند ماه بیشتر از عرضه UnderCover نگذشته بود که EA رسما بازی Shift را معرفی کرد و گفت که با این بازی، NFS به یک سری جدید منتقل خواهد شد. همانطور که در نسل قبل با UnderGround این بازی به یک سبک جدید و جالب تبدیل شد. پس از گذشت یک سال و نیم کار برروی این بازی، در نهایت انتظار به پایان رسید و همه می توانند این بازی را تجریه کنند. اما یک سوال اساسی در این بین بدون پاسخ می ماند: آیا Shift هنوز هم یک NFS است؟ در ادامه به این سوال پاسخ داده خواهد شد.
سری NFS از نسل قبل و بازی UnderGround دارای داستان شد و در بازی Most Wanted این سری داستانی به اوج خود رسید و شاهد یک داستان بسیار زیبا بودیم اما متاسفانه چون بازی Shift یک تغییر اساسی داشته است، داستان بازی به کل حذف شده است و مسابقه در پیست های مختلف قابلیت های داستانی را از این بازی می گیرد. اما جا دارد که در مورد تغییر وضعیت سبک بازی بحث بشود. شرکت EA قبلا هم با بازی ProStreet تجربه حضور در پیست را داشته است اما این بار وضعیت کاملا متفاوت است و خبری از آن طرح های گرافیکی و دود های پیست های ProStreet نیست. این بار بازی به کمک خود رانندگان و برای رانندگان ساخته شده است و بیشتر بر روی این تمرکز شده است که بازی بیش از همیشه واقعی به نظر برسد. کاری که EA تا بازی هفتم به دنبال آن بود و بعد از بازی هفتم، ناگهان به زیرزمین و مسابقات غیرقانونی و سبک داستانی روی آورد.

در معنی بهتر می توان گفت که این بازی از رانندگی شبیه به سبک های Arcade در آمده است و به یک بازی تقریبا واقعی تبدیل شده است که همه چیز در آن معادل واقعیت است. البته ممکن است این تغییر اساسی به مزاج بسیاری از طرفداران قدیمی خوش نیاید. همانطور که با معرفی بازی ProStreet خیلی ها از آن خوششان نیامد. اما اگر واقعا طرفدار رانندگی واقعی باشید، از جو و سبک جدید Shift لذت خواهید برد و پس از چند دور رانندگی عاشق این بازی خواهید شد. یک نکته جالب که بیشتر منتقدان بازی به آن اشاره می کنند این است که بازی از جلد NFS درآمده است و به یک تقلید از GRID تبدیل شده است در حالیکه اینطور نیست و اصولا GRID به علت عوامل مختلف گیم پلی هنوز یک بازی اتومبیلرانی آرکید محسوب می شود و گیم پلی آن در حد ProStreet یا Carbon است و نه بیشتر. در کل تغییرات اساسی این بازی خوب جلوه می کنند و یک تجربه لذت بخش و واقعی را برای شما دارند.

گیم پلی بازی با توجه به تغییرات جو، خیلی خوب تر شده است. یکی از مهم ترین عوامل بازی کمک کننده است. شما می توانید میزان کمک بازی را در 3 حد متفاوت تنظیم کنید. حد اول این است که بازی به شما هرطور که بتواند کمک می کند و یک خط هم روی زمین بازی وجود خواهد داشت که سبز، زرد یا قرمز می شود و شما را راهنمایی می کند یا مثلا ترمز خودکار فعال است و اگر شما ترمز نکنید، خود ماشین ترمز می کند. حد دوم تنظیمات معمول ماشین است و هیچ کس غیر از شما ماشین را کنترل نمی کند و تنظیمات خودکار برای رانندگی بهتر حذف می شوند. حد سوم که سخت ترین کار ممکن است، رانندگی بدون هیچ گونه راهنما است ! یعنی شما هیچ راهنمایی نخواهید شد و باید مسابقه را با هوش و مهارت خود به پایان برسانید که به هیچ وجه توصیه نمی شود. عامل جدید دیگر، تخریب پذیری 70 درصدی تمام اتومبیل هاست که مانند دیگر بازیها، اتومبیل شما یا دیگران در اثر برخورد صدمه می بیند و اگر ضربه شدید باشد، اتومبیل بدجوری تکان می خورد یا پرتاب می شود. نکته جالب در این برخورد ها این است که به هنگام کنده شدن رنگ، صفحه سیاه و سفید می شود و در برخورد های شدید از پشت یا بغل، صفحه برای چند ثانیه تار می شود که حس خوبی را منتقل می کند.
 

در بالاتر گفته شد که بازی به واقعیت نزدیک شده است و واقعا باید اقرار کرد که بازی به واقعیت خیلی نزدیک است و چند درجه چرخش بیشتر فرمان می تواند شما را از دور مسابقه خارج کند. همچنین دریفت های داخل مسابقه بسیار واقعی طراحی شده اند و چرخیدن با سرعت بالای 120 به هیچ وجه توصیه نمی شود. چرا که در این صورت یا ماشین چپ می شود، یا این که از دور مسابقه خارج می شوید. از دیگر نوآوری های این بازی، سیستم امتیاز است که خیلی جالب طراحی شده است. شما بر اساس دو حرکت کلی امتیاز خواهید گرفت. اولی رانندگی خشن است. شما در رانندگی خشن، با ضربه به رانندگان دیگر، کشیدن به ماشین حریف، سبقت با ضربه، بلاک کردن حریف پشت و ... امتیاز می گیرید. نوع دوم رانندگی با دقت یا Precision است. شما در این نوع رانندگی با ماندن در مسیر درست، سبقت بدون ضربه، رد کردن پیچ ها با سرعت بالا و ... امتیاز می گیرید. در آخر هر مسابقه هم دو نوع امتیاز گرفتن محاسبه می شود و هرکدام بیشتر بود، به عنوان سبک رانندگی شما انتخاب خواهد شد. مانند بازی های قبلی، دستکاری در قطعات ماشین ها هنوز هم وجود دارد و شما می توانید از 3 نظر کلی، قطعات ماشین را تغییر بدهید : 1-بدنه و رنگ 2-قطعات داخلی 3-تنظیم قطعات درگیر. البته جای قدردانی دارد که سازندگان این بخش را حذف نکرده اند اما می توان گفت که در این بخش مقداری کم کاری دیده می شود و EA می توانست قطعات بسیار بهتری را برای این بازی در نظر بگیرد. ضمنا کل بازی با 72 اتومبیل در کلاس های مختلف پیگیری می شود که از مهم ترین ها می توان به Bugatti Veyron ، BMW M3 GT2 ، SLR McLaren ، Pagani Zonde و ... اشاره کرد. در کل بخش گیم پلی بازی بسیار زیبا طراحی شده است و می تواند همه نوع طرفدار را به خود جذب کند.

بخش گرافیک در این بازی اهمیت فراوانی دارد. بخصوص این که بازی می خواهد به سمت واقع گرایی برود، مسلما گرافیک بازی مهم خواهد بود و سازندگان هم در این بخش واقعا کم کاری نکرده اند و مانند همیشه تمام اتومبیل ها را با تمام جزئیات طراحی کرده اند که جای تشکر دارد. مخصوصا طراحی های بی نقص نسخه های 360 و PS3 که خیلی به واقعیت نزدیک هستند. اما در نسخه PC تعدادی تبدل رنگی در مدل ها دیده می شود که زیاد هم نیستند و بیننده در نگاه اول متوجه آن ها نمی شود اما در نگاه های دقیق تر می تواند آن را حس کند. البته این مشکل با تنظیمات گرافیکی بالا حل می شود و مشکلی ایجاد نمی کند. زیبایی گرافیک بازی در مورد پیست ها و آسفالت جاده نیز مشهود است و شما می توانید یک حس واقعی از رانندگی را تجربه کنید. همچنین لازم به ذکر است که تمام 72 اتومبیل به طور کامل شبیه سازی شده اند. اگر در بازی به داخل ماشین ها دقت کنید، دقیقا متوجه خواهید شد که داخل ماشین با چه دقتی طراحی شده است. ضمنا بافت ها و رنگ های ماشین ها هم مانند همیشه خیلی زیبا به نظر می رسند. لازم به ذکر است که موتور گرافیکی هم برای این بازی دوباره طراحی شده است و نام آن NFS می باشد. در کل بخش گرافیک قوی به نظر می رسد و نقایص آن خیلی از نسخه های قبلی کمتر است.
صداگذاری بازی مانند همه نسخه ها قوی است و صدای 72 اتومبیل، عینا از صدای واقعی آن ها ضبط شده است. همچنین صدای کمک منو ها و دریفت ها و کشیده شدن لاستیک برروی آسفالت داغ جاده ها حس می شود و حس بسیار خوب و جالبی دارد. موسیقی های بازی هم جالب هستند اما مانند بازی های قبلی نمی توانید آن ها را تنظیم کنید اما آن ها هم از بین هنرپیشه ها و خواننده های بنامی مانند Kanye West یا Prodigy انتخاب شده اند. در کل این بخش هم خوب کار شده است.
در کل Shift را می توان یک اثر خوب در بین آثار مختلف NFS به شمار آورد و حتما پیشنهاد می شود که برای یکبار هم که شده این بازی زیبا را انجام دهید. در کلام آخر هم باید بگویم که EA توانست این سری را از نابودی کامل نجات دهد و امیدوارم که این سری بتواند بازیهای بهتری را عرضه کند.